Odszedł od nas Ks. Proboszcz Herman Piechota

KS. PRAŁAT HERMAN PIECHOTA

 ur. 07.04.1937r.

wyśw. 19.06.1960r.

zm. 18.03.2006r.

W dniu 18 marca 2006r. wraz z porannymi uderzeniami dzwonów na Anioł Pański odszedł do Domu Ojca nasz Ksiądz Proboszcz Herman Piechota.

Wypiwszy do samego końca Kielich Bożej woli idę do Domu Ojca – tymi słowami, napisanym w testamencie duchowym cztery dni przed śmiercią, wyraził nasz proboszcz to co jeszcze kilka tygodni wcześniej nie było przez niego brane pod uwagę. Nękająca go bowiem od grudnia 2005 r. choroba ani na chwilę nie odebrała mu potrzeby kreślenia planów duszpastersko-gospodarskich na przyszłość. Ostatecznie jednak przerwała te zamierzenia na trzy tygodnie przed jego 69. urodzinami.

Śp. ks. radca duchowny Herman Piechota urodził się 7 kwietnia 1937 r. w Suchej koło Strzelec Opolskich jako trzecie dziecko Józefa i Marii zd. Ciecior. Miał trzech braci i dwie siostry. Po skończonej szkole podstawowej zamierzał kontynuować naukę w szkole średniej w Strzelcach Opolskich. Jednak pochodzenie z rodziny posiadającej duże gospodarstwo rolne przekreśliło te plany. Pozwolono mu jedynie na podjęcie nauki w szkole zawodowej w Zawadzkiem. W tej sytuacji zgłosił się do Niższego Seminarium Duchownego do Opola, które w 1952 r. zostało przeniesione go Gliwic. Tam też zdał maturę w 1955 r. W tym samym roku za zgodą rodziców wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. W zachowanym piśmie, w którym uzasadnia zamiar zostania kapłanem napisał, iż plany służenia Bogu przy ołtarzu, nauczania bliźnich słowem i pociągania ich przykładem, zrodziły się już we wczesnej młodości. Zdolności i pracowitość sprawiły że kolejne semestry kończył tylko z ocenami dobrymi i bardzo dobrymi. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Franciszka Jopa dnia 19 czerwca 1960 r. w Opolu. Posługę duszpasterską rozpoczął pod okiem oryginalnego proboszcza Groszowic ks. Liszki,  budowniczego kilku kościołów. Niewątpliwie pobrane tu nauki pomogły później ks. Hermanowi stać się budowniczym kościoła za zabrzańskim osiedli Helenka. Po roku pracy w Groszowicach został przeniesiony do Gliwic, do parafii Chrystusa Króla, w której był wikarym też tylko rok. Przez kolejne dwa lata (1962-64) pracował w parafii Popielów. Wspominając tę placówkę zawsze podkreślał ekumeniczny wymiar tamtego duszpasterstwa, który był rezultatem spotkań z mieszkającymi tam ewangelikami. W 1964 r. przez pięć miesięcy zastępował ks. Norberta Bieńka w Zubrzycach. Na siedem lat (1964-71) związał się z parafią w Rokitnicy, gdzie między innymi od 1969 r. był odpowiedzialny za duszpasterstwo akademickie.

Pierwszą placówką, na której pracował samodzielnie najpierw jako wikariusz ekonom, a następnie jako proboszcz była, położona nad czeską granicą, parafia Wysoka (1971-76). Tę parafię wspominał ks. Herman jako miejsce przykładnego współżycia ludności przybyłej na Śląsk po wojnie z nielicznymi niemieckim rodzinami, które pozostały. Były to też lata ciekawych kontaktów z katolikami mieszkającymi po czeskiej stronie. Od 1972 r. był dekanalnym referentem Liturgicznej Służby Ołtarza. Troska o ten wymiar życia liturgicznego wspólnoty owocowała we wszystkich parafiach, w których pracował dużą liczbą ministrantów. Jako proboszcz parafii Wysoka otrzymał ks. Piechota zgodę ks. bpa F. Jopa na podjęcie dalszych studiów na Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu. W 1976 r. został mianowany proboszczem parafii Ducha Świętego w Zabrzu. W 1981 r. powierzono mu zadanie wybudowania kościoła i zorganizowania życia nowej parafii na osiedlu Helenka w Zabrzu, którą erygowano w 1982 r. Choć były to czasy olbrzymich trudności na rynku materiałów budowlanych, to jednak udało mu się budowę kościoła zakończyć w 1988 r. W związku z powrotem nauczania religii do szkół został ks. Herman mianowany w 1990 r. wizytatorem nauki religii w gliwickim rejonie duszpasterskim. Od samego początku, kiedy tylko stanęły mury plebanii nowej parafii, stworzył w niej ks. proboszcz wspaniały klimat dla braci kapłanów. Było to miejsce, gdzie często spotykali się wikarzy wielu zabrzańskich i bytomskich parafii. Praca ks. Piechoty w tej parafii zaowocowała licznymi powołaniami kapłańskimi i zakonnymi. Wielu ludziom wydawać by się mogło, że w takiej sytuacji należało kontynuować dzieło kształtowania oblicza młodej parafii. Jednak ks. Herman, opowiadający się za kadencyjnością na stanowisku proboszcza, postanowił w wieku 55 lat raz jeszcze zmienić parafię. W związku z planowanym nowym podziałem diecezji poprosił o przeniesienie na placówkę znajdującą się w diecezji opolskiej. W 1992 został proboszczem parafii św. Jacka w Kamieniu Śląskim. Tu włączył się w odbudowę kompleksu pałacowo-parkowego z kaplicą św. Jacka. W 1994 r. przyczynił się do zorganizowania uroczystości poświęcenia zarówno Sanktuarium św. Jacka jak i Centrum Kultury i Nauki Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. Swoje dalekosiężne wizje realizował w Kamieniu Śląskim krok po kroku. Na pierwszym miejscu stawiał sprawy duszpasterskie i to zarówno te realizowane w wymiarze parafialnym jak i dekanalnym. Rezultatem tych pierwszych jest bardzo aktywny udział wiernych w liturgii niedzielnej i powszedniej. Jego oczkiem w głowie była troska o pielgrzymowanie do okolicznych parafii. W tym kontekście trzeba dodać, iż udało mu się wskrzesić zapomnianą parafialną pielgrzymkę pieszą na Górę Św. Anny. Zawsze też był bardzo otwarty na pielgrzymów, którzy przybywali do Świętych Odrowążów: Jacka, Czesława i Bronisławy. Co roku w budynkach plebanijnych przyjmowani byli pielgrzymi z Olesna oraz uczestnicy opolskiej pieszej pielgrzymki na Jasną Górę. Do tego dodać trzeba niezliczone grupy pielgrzymów z kraju i zagranicy, którzy będąc w Sanktuarium św. Jacka nawiedzali też kościół parafialny. Dlatego też jedną z pierwszych inicjatyw gospodarskich kamieńskiego proboszcza było odnowienie, pochodzącej z początków XVII w. parafialnej świątyni. Z czasem gospodarską troską objął też teren wokół kościoła i liczne budynki plebanijne. Mając na uwadze dobre wykorzystanie czasu przez dzieci i młodzież doprowadził do powstania parafialnej świetlicy, biblioteki, siłowni i dużego kompleksu sportowego oraz placu zabaw. Integralną częścią parafii jest też miejscowość Kamionek. Istniejącą tam kaplicę poddał w ostatnich latach gruntownej przebudowie i powiększeniu. Natomiast w powstałym w tej miejscowości domu pogodnej starości urządził kaplicę. Ostatnią jego zrealizowaną inicjatywą był remont plebanii.

Intensywną pracę duszpasterską łączył przez lata ze studium teologii, czego uwieńczeniem było zdobycie stopnia magistra-licencjata na Papieskim Wydziale teologicznym we Wrocławiu w1984 r. na podstawie pracy pt. „Prolog Ewangelii według św. Marka”. Jego rozległa wiedza teologiczna była nieustannie pogłębiana przez odpowiednią lekturę. Efektem tego były nie tylko ciekawe kazania, ale też konsternacja diakonów odbywających swoje praktyki duszpasterskie w Kamieniu Śląskim, którzy zapraszani byli przez proboszcza do dyskusji na aktualne tematy teologiczne.

         W ślad za aktywnością kapłańską ks. Hermana w diecezji przychodziły dowody uznania. Dnia 9 października 1988 r. Biskup Opolski odznaczył go tytułem dziekana honorowego, 16 lutego 1994 r. godnością radcy duchownego, a w dniu pogrzebu dowiedzieliśmy się, iż wszczęto procedurę przyznania mu godności Kapelana Jego Świątobliwości.  Tej nominacji jednak nie dane mu było przyjąć za życia.

         W grudniu 2005 r. wybrał się do szpitala w Krapkowicach – Otmęcie celem przeprowadzenia gruntownych badań w związku z nie najlepszym samopoczuciem. Rezultatem tych badań było skierowanie do Wojewódzkiego Centrum Onkologii w Opolu.

Mimo podjętych działań nie udało się zatrzymać procesu chorobowego i dlatego dnia 14 marca 2006 r. przewieziono ks. Piechotę do powstałego w Kamieniu Śląskim sanatorium Sebastianeum Silesiacum, gdzie w otoczeniu najbliższej rodziny, kapłanów – przyjaciół i opiekujących się nim sióstr Franciszkanek zmarł w sobotę 18 marca. We wtorek 21 marca ciało Zmarłego przeniesiono do kaplicy św. Jacka, gdzie mogli się pożegnać ze swoim proboszczem parafianie. Tego dnia o godz. 16.oo przeprowadzono procesjonalnie trumnę do kościoła parafialnego, gdzie pierwszą mszę uroczystości pogrzebowych koncelebrowało ponad 60 kapłanów. Przewodniczył jej siostrzeniec ks. Hermana  - ks. Teodor Smiatek, natomiast kazanie wygłosił długoletni współpracownik ks. Piechoty – ks. Józef Kara. W środę 22 marca obrzędom pogrzebowym przewodniczył i homilię wygłosił biskup opolski abp Alfons Nossol, w wraz z nim koncelebrował i obrzędy pożegnania poprowadził biskup gliwicki Jan Wieczorek. W pogrzebie uczestniczyło około 230 kapłanów, licznie przybyłe siostry zakonne oraz wierni z Kamienia, Kamionka, Suchej i Zabrza-Helenki. Śp. ks. Herman Piechota został pochowany zgodnie ze swoją wolą w parafii Kamień Śląski w parceli kapłanów spoczywających na przykościelnym cmentarzu.