Uroczysta Sesja Rady Miekskiej w Gogolinie - sobota 12 czerwca 2004

Goście na uroczystej sesji

 

Wręczenie medalu Św. Urbana ks. Abp prof. dr hab. Alfonsowi Nossolowi Biskupowi Opolskiemu

 

Występ Magurzan na uroczystej sesji dla Ks. Arcybiskupa

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Ks. Prałata dra Alberta Glaesera

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Ks. Radcy duchowego Hermana Piechoty

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Zespołu Folklorystycznego z Kamienia Śląskiego

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Johanna Ficklera Bawarczyka, Ambasadora kultury

 

Burmistrz Gogolina, Przewodniczący Rady Miejskiej w Gogolinie oraz odznaczeni

 

Odznaczenie Burmistrza Gogolina Joachima Wojtali przez Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Opolu Karola Stępnia  „Brązowym Krzyżem za Zasługi dla Ochrony Przeciw Pożarowej” nadanego przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

 

 

Wręczenie medalu Św. Urbana ks. Abp prof. dr hab. Alfonsowi Nossolowi Biskupowi opolskiemu

Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
Medal św. Urbana

Jogo Ekscelencja Ks. Abp Prof. Dr hab. Alfons Nossol

Biskup Opolski

 

Ekscelencjo Księże Arcybiskupie, Czcigodni Księża, Szanowni goście

 

Zaszczycony jestem i szczęśliwy mogąc wygłosić słowo wiodące związane z uhonorowaniem Waszej Ekscelencji, Księdza Arcybiskupa największym odznaczeniem ziemi gogolińskiej, Medalem św. Urbana. Wdzięczni jesteśmy, że Ksiądz Arcybiskup przyjmuje naszą nagrodę. Wśród wielu nagród, jakimi Ksiądz Arcybiskup został odznaczony, ta zapewne jest najskromniejsza. Zaiste wielki to więc dla nas honor, że Księdza Arcybiskupa zaliczyć będziemy mogli w poczet laureatów Medalu św. Urbana. Bo mieć wśród odznaczonych własnego Biskupa, to zaszczyt nie lada.

 

Pewnie wiele należałoby powiedzieć o dzisiejszym, tak Szacownym Laureacie Medalu św. Urbana, aby nakreślić Jego sylwetkę. Cokolwiek powiem, będzie to zawsze zbyt mało.

Ksiądz Arcybiskup jest Biskupem Opolskim, naszym Biskupem, którego otaczamy największym szacunkiem. Dumni jesteśmy, że mamy takiego Biskupa!

 

Jest Mężem uczonym, który poszukuje prawdy, uczy jak żyć prawdą – sam „czyniąc prawdę w miłości”. „Veritatem facere in caritate” – „Czynić prawdę w miłości” – to przecież przewodnia zasada posługiwania Księdza Arcybiskupa.

 

Z prawdziwym poświęceniem Ksiądz Arcybiskup buduje jedność nie tylko wśród podzielonych chrześcijan, lecz także pomiędzy sąsiadującymi ze sobą narodami Europy. Ksiądz Arcybiskup jest przekonany, że Śląskowi przypada w ważnym procesie pojednania polsko-niemieckiego rola wyjątkowa, szczególna i odpowiedzialna, wzmocniona przez bogactwo kultury czesko-morawskiej. O specyficznej roli Śląska Ksiądz Arcybiskup pisał i mówił niejednokrotnie. W opolskiej katedrze, w czasie uroczystości milenijnej grekokatolików w 1988 r. usłyszeliśmy znamienne słowa: „Kulturę regionu opolskiego wzbogacają aż cztery języki: polski, niemiecki, czeski i słowacki. Po 1945 r. doszedł do nich jeszcze język ukraiński, a więc mamy tu jeszcze większe bogactwo. Nie powinniśmy się bać tych języków, lękać się ich kulturowego wzbogacenia. Pilnujcie w waszych rodzinach języka i owej przebogatej kultury”.

Ksiądz Arcybiskup jest wielkim, wręcz charyzmatycznym Mężem Stanu. Dzięki Jego staraniom i autorytetowi mógł powstać w Opolu Uniwersytet. Jest jednym z najaktywniejszych ludzi nauki i kultury oraz propagatorem pojednanej różnorodności etniczno-narodowej, która rozwiązuje na co dzień problemy współżycia międzyludzkiego w oparciu o zasady humanizmu ewangelicznego, przekazywanego przez nauki teologiczne w duchu Soboru Watykańskiego II.

 

Z posługiwaniem Księdza Arcybiskupa wiąże się gruntowne przeobrażenie administracyjno-strukturalne Diecezji Opolskiej. Powstały regiony duszpasterskie oraz nowe dekanaty, w tym dekanat Kamień Śląski. Ksiądz Arcybiskup utworzył wiele nowych parafii. Tak mogło się stać dzięki wielu nowo wybudowanym kościołom i kaplicom, które w ostatnich dziesięcioleciach ubogaciły topografię naszego terenu. Wymienię choćby tylko te z ziemi krapkowicko-gogolińskiej: Malnia, Chorula, Górażdże, Gogolin-Karłubiec, Miedziana, Kosorowice, Poznowice, Siedlec, Otmice i wreszcie w ostatnim czasie powstały kościół w Krapkowicach-Otmęcie.

 

Ksiądz Arcybiskup jest Pasterzem Kościoła, który swym szerokim spojrzeniem obejmuje przede wszystkim wyznawców własnej wiary, ale także innych chrześcijan, wyznawców różnych religii i ludzi niewierzących. Potrafi pochylić się nad każdym człowiekiem, a zwłaszcza nad najbardziej potrzebującymi. To właśnie myśl i zatroskanie o najbardziej potrzebujących, a zwłaszcza o chorych, stoi u fundamentu idei, aby w Kamieniu Śląskim powstało Centrum Rehabilitacyjno-Lecznicze.

 

Jest także Ksiądz Arcybiskup człowiekiem odważnym i nie bojącym się wielce ryzykownych decyzji. Czyż taką nie była decyzja, aby kilkanaście lat temu przejąć ruiny zamku, miejsca, którego wspaniałość dziś podziwiamy. Trudny był wówczas czas na tego typu inwestycje. Zapewne nie zabrakło też ludzi, którzy przestrzegali, iż lepiej nie brać sobie na głowę kłopotu. A jednak Ksiądz Arcybiskup zaryzykował. Chwała mu za to! Zaufał bezgranicznie św. Jackowi, patronowi tego miejsca i wybrał sobie współpracowników, którzy pomogli mu gruntownie przeobrazić to miejsce i uczynić z niego swoisty szmaragd, który cieszy i ubogaca.

 

To właśnie Ksiądz Arcybiskup czyni to miejsce sławnym. Sprowadza do nas znaczących ludzi z całego świata, aby pokazać im piękno Śląskiej Ziemi, zarazić ich optymizmem płynącym z tego miejsca i zachwycić kulturą naszego regionu.

 

Wiele zasług Księdza Arcybiskupa dla Opolskiej Ziemi, dla naszej gminy i dla Kamienia Śląskiego można wyliczać. Wdzięczni jesteśmy Księdzu Arcybiskupowi za to i wyrażamy swój szacunek. Prosimy też, aby nadal nasza krapkowicko-gogolińska ziemia zajmowała ważne miejsce w życiu i działaniach Księdza Arcybiskupa.

 

W imieniu mieszkańców Gminy Gogolin Burmistrz Gogolina Joachim Wojtala.

 

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Ks. Prałata dra Alberta Glaesera

 

Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”

Ks. Albert Glaeser, Prałat, Doktor Nauk Teologicznych

Dyrektor ds. Finansowo-Gospodarczych Diecezji Opolskiej

 

Ks. Prałat, Doktor Nauk Teologicznych Albert Glaeser urodził się 18 września 1955r. w Malni jako syn Heleny i Eryka. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Malni, a następnie do Liceum Ogólnokształcącego w Gogolinie. Egzamin maturalny złożył w 1975r. W tym też roku rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął dnia 17 maja 1981r. w opolskiej katedrze z rąk bpa Alfonsa Nossola.

 

Posługę kapłańską pełnił jako wikariusz parafialny w parafiach: Zagwiździe (1981-1982), Ziemięcice (1982-1984), Opole – par. pw. św. Piotra i Pawła (1984-1986). W roku 1986 powołany został na stanowisko dyrektora Domu Księży Emerytów w Opolu oraz dyrektora ds. gospodarczych Kurii Opolskiej, a następnie w roku 1992 na stanowisko dyrektora Wydziału Finansowo-Gospodarczego Kurii Opolskiej oraz dyrektora Referatu ds. Budownictwa Sakralnego i Kościelnego Kurii Opolskiej. W 1997 r. mianowany został Radcą Kurii Biskupiej w Opolu, a od 2000 roku jest kapelanem Jego Świątobliwości Ojca św. Jana Pawła II. Jest także członkiem Rady Kapłańskiej oraz Kolegium Konsultorów Diecezji Opolskiej.

 

Studia specjalistyczne odbył w Instytucie Teologiczno-Pastoralnym Filii KUL w Opolu. Uwieńczył je uzyskaniem dyplomu licencjata teologii (1988), a następnie na Wydziale Teologii KUL tytułu naukowym doktora nauk teologicznych (1993).

 

Jest adiunktem w Katedrze Teologii Dogmatycznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. Na tymże Wydziale pełni także funkcję dyrektora gospodarczo-finansowego ds. dofinansowania z funduszu Kurii Diecezjalnej.

 

Z ziemią gogolińską związany jest od urodzenia. Od lat wielu wpisuje się także mocno w dzieje Kamienia Śląskiego. W 1990 roku Diecezja Opolska przejęła kompletnie zniszczony zamek w Kamieniu. Ks. Albert Glaeser w ciągu niespełna czterech lat uczynił z niego swego rodzaju perłę, która w dużej mierze przyczyniła się do zmiany statusu tej miejscowości. Wielu przypomniało sobie, iż tutaj urodził się jeden z największych ludzi średniowiecza, św. Jacek. Do niewielkiego przecież Kamienia zaczęli przybywać coraz liczniej pielgrzymi. Dzięki odrestaurowanemu zamkowi wraz z jego pięknym zapleczem parkowym i gruntownie zrewaloryzowanym przyzamkowym stawem miejsce to stało się atrakcyjne dla wielu turystów. Chętnie przyjeżdżają tu naukowcy i politycy z kraju i z całego świata, aby w ciszy i spokoju obradować nad ważnym kwestiami życia społecznego. Kamień staje się znany. Powstają nowe miejsca pracy. Miejscowość uzyskała znaczące wyróżnienia międzynarodowe i krajowe. Dziś musimy sobie to uświadomić i głośno o tym powiedzieć, że to w dużej mierze dzięki ogromnemu trudowi i staraniom Księdza Prałata Alberta Glaesera tak się stało.

 

Na tym jednak nie koniec. Przypominamy sobie, że za zamkowymi murami jeszcze dwa lata temu „straszyły” walące się ruiny budynków pofolwarcznych. Znaczna ich część ma już dziś inne oblicze. Można tam przyjąć prawie stu gości, a paralelnie do siebie może odbywać się kilka konferencji. Docelowo ma powstać w tymże obiekcie Centrum Rehabilitacyjno-Terapeutyczno-Rekreacyjne dla 150 kuracjuszy. Jest to ogromne przedsięwzięcie, które z ramienia Diecezji Opolskiej bezpośrednio realizuje również Ksiądz Prałat Albert Glaeser. Cóż to oznacza dla Kamienia i dla ziemi gogolińskiej? Oznacza to dalszy rozwój. Oznacza ponad sześćdziesiąt nowych miejsc pracy. Oznacza to nową jakość dla Kamienia Śląskiego. Okazja dziś szczególna, aby wyrazić naszą wdzięczność wobec Księdza Prałata, jako mieszkańcy Kamienia Śląskiego i włodarze Gminy Gogolin. Wiemy ile trudu i energii, ile serca i zaangażowania wkłada Ksiądz Prałat w to wszystko, co dzieje się w Kamieniu. Czyni to Ksiądz z ogromną skromnością, zawsze siadając gdzieś z boku, często niezauważony, jak ten ewangelijny „ostatni”. Wiemy, że to co Ksiądz Prałat realizuje, czyni z myślą o nas, mieszkańcach tej ziemi. Wiemy też jak wiele trudu trzeba jeszcze włożyć, aby to wielkie rozpoczęte dzieło doprowadzić do szczęśliwego końca. Jako włodarze Gminy Gogolin czujemy się zobowiązani do pomocy i współdziałania na rzecz rozwoju Kamienia, a w konsekwencji całego regiony krapkowicko-gogolińskiego.

 

Czcigodny Księże Prałacie, prosimy o przyjęcie honorowej nagrody ziemi gogolińskiej – statuetki „Karolinki”. Niech to skromne wyróżnienie będzie wyrazem naszego wdzięczności za osobiste zaangażowanie, poświęcenie swojego czasu i umiejętności oraz za nadzwyczajną skuteczność przy realizacji tak znaczących dla Kamienia Śląskiego i Gminy Gogolin przedsięwzięć.

 

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Ks. Radcy duchowego Hermana Piechoty

 

Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”

Ks. Herman Piechota, Mgr-lic., Radca Duchowny,

Proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej

pw. św. Jacka w Kamieniu Śląskim

 

 

Ks. Radca Herman Piechota, syn Marii i Józefa urodził się 7 kwietnia 1937r. w Suchej. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie przyjął w opolskiej katedrze w 1960 r. święcenia kapłańskie.

 

Posługę kapłańską pełnił, jako wikariusz parafialny w parafiach: Opole-Groszowice, Gliwice, Popielów i Zabrze-Rokietnica. Był proboszczem w Wysokiej koło Branic i w Zabrzu. W latach 1980 – 1992 kierował budową kościoła w Zabrzu-Helence. W 1992 r. dekretem ks. bpa Alfonsa Nossola został powołany na stanowisko proboszcza parafii pw. św. Jacka w Kamieniu Śląskim. Od początku swojej posługi w Kamieniu z jego inicjatywy i dzięki jego staraniom przeprowadzono szereg prac remontowych w kościele parafialnym i wokół kościoła. Wspomnieć należy generalny remont wnętrza kościoła włącznie z założeniem podłogowego ogrzewania, nowych posadzek, wykonaniem nowego nagłośnienia, malowaniem, renowacją wszystkich ołtarzy, zakupem nowych witraży oraz wykonaniem nowego muru otaczającego kościół i plac kościelny. Zainicjował i przeprowadził rozbudowę kaplicy w Kamionku. Interesują go nie tylko sprawy kościoła, ale także wsi, czego przykładem może być użyczenie na potrzeby społeczności lokalnej terenu należącego do parafii, na którym powstał kompleks sportowo-rekreacyjny, który służy dzieciom i młodzieży. Byłe salki katechetyczne Ks. Radca przeznaczył na świetlicę dla dzieci i młodzieży. Zorganizował siłownię, salę bilardową oraz miejsce spotkań służby liturgicznej. Z ogromnym oddaniem buduje wspólnotę parafialną. Nie przechodzi obojętnie obok człowieka, który potrzebuje pomocy. Pamięta o osobach chorych, starszych i samotnych, a także podopiecznych Rodzinnego Domu Dziecka w Ozimku (w którym to przebywa troje osieroconych dzieci wywodzących się z Kamienia). Na podkreślenie zasługuje jego skromność i otwartość na potrzeby drugiego człowieka.

 

Jest wielkim autorytetem dla mieszkańców, co w obecnych trudnych czasach jest rzeczą rzadko spotykaną.

 

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Zespołu Folklorystycznego z Kamienia Śląskiego

 

Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetka „Karolinki”

Zespół Folklorystyczny z Kamienia Śląskiego

 

„Zespól Folklorystyczny z Kamienia Śl. – kobitki do tańca i różańca”.

 

 

Zespół Folklorystyczny z Kamienia Śląskiego założony został w 1983 r. To jedna z jaśniej świecących perełek skarbnicy kulturowej naszej „małej ojczyzny”. Pielęgnuje on i przekazuje tradycje i zwyczaje roku obrzędowego na ziemi gogolińskiej. Uświetnia swoimi występami uroczystości i święta lokalne, regionalne oraz międzynarodowe. Zaszczepia miłość do śląskich piosenek, a także przekazuje naszemu pokoleniu tradycje naszych ojców. W wyjątkowy sposób integruje lokalną społeczność.

 

Do repertuaru zespołu należą śląskie, niemieckie i polskie pieśni kościelne i ludowe. Za swoje osiągnięcia Zespół otrzymał kilka prestiżowych nagród: II miejsce w Przeglądzie Chórów Mniejszościowych w Walcach (1999r.) oraz II miejsce na Opolskim Święcie Pieśni Ludowej (2003). Dobór repertuaru jest tak kształtowany, aby nie tylko ukazywać własne walory artystyczne Zespołu, ale by także pokazać wielką odpowiedzialność za kształtowanie współczesnego pokolenia mieszkańców gogolińskiej ziemi, przywiązanie do korzeni oraz umiejętność łączenia tradycji, z wyzwaniem naszych czasów.

 

Członkinie zespołu żywo uczestniczą w prezentacji i kultywowaniu miejscowych obrzędów i zwyczajów, takich jak: darcie pierza, żniwniok, uroczystości odpustowe ku czci św. Jacka, swaczyna śląska, uroczystości Wielkiej Nocy oraz Bożego Narodzenia.

 

Kierownikiem, a zarazem opiekunem artystycznym Zespołu jest Pani Ingryda Salamon. Obecnie zespół liczy dwudziestu czterech członków. Swoimi występami zespół upiększał przez wiele lat dożynki wojewódzkie i gminne, a także biesiady w skansenie w Opolu-Bierkowicach. Cztery razy zespół występował na dożynkach w byłej NRD, w okręgu poczdamskim. Zespół śpiewa ku pokrzepieniu ludzkich serc i na chwałę Bogu, godnie reprezentując Gminę Gogolin i wiernie pielęgnując śląskie tradycje.

 

Przyznanie Zespołowi Folklorystycznemu z Kamienia Śląskiego nagrody honorowej niech będzie ukoronowaniem jego 20. letniej pracy artystycznej, a zarazem podziękowaniem za włożony trud i poświęcenie wszystkich jego członków.

 

 

Wręczenie statuetki „Karolinki” dla Johanna Ficklera Bawarczyka, Ambasadora kultury

 

Nagroda honorowa ziemi gogolińskiej
- statuetki „Karolinki”

Johan Fickler

Bawarczyk, ambasador kultury, Europejczyk

 

Johann Fickler urodził się 27 grudnia 1935 r. w Schongau. Przez 45 lat pracował w firmie UPM-Kymmene Papier GmbH, w firmie tej był członkiem Zakładowej Orkiestry. Od marca 1984 r. zasiada w Radzie Miejskiej w Schongau, jest również Radnym Rady Powiatu Weilheim-Schongau.

 

Johann Fickler jako wielki animator kultury w mieście Schongau jest jednym z założycieli Orkiestry Miejskiej w Schongau, w której przez 25 lat pełnił funkcję skarbnika. W latach 1987 – 1999 był Prezesem, a później przyznano mu tytuł Prezesa Honorowego. Przez 15 lat był Zastępcą Przewodniczącego Związku Orkiestr Dętych okręgu Oberland, a od marca 2004 r. jest Honorowym Przewodniczącym tegoż Związku.

 

Pierwsze kontakty z Gogolinem nawiązał w 1991 roku, w trakcie jednej z wizyt w naszym mieście. Z  jego inicjatywy w 1993 roku, Orkiestra Dęta Zakładów Cementowo-Wapienniczych Górażdże w Choruli została zaproszona, wraz z 73 innymi orkiestrami, do udziału w Międzynarodowym Przeglądzie Orkiestr Dętych w Schongau. Orkiestra wspaniale wypromowała naszą gminę, gdzie została zauważona i nagrodzona w paradzie marszowej, a także w konkursie w kategorii orkiestr średnich zajmując I miejsce. W wyniku zapoczątkowanych kontaktów zawiązała się serdeczna przyjaźń z muzykami Stadtkapelle Schongau. Nie byłoby to możliwe bez osobistego zaangażowania i wsparcia ze strony Johanna Ficklera. Orkiestra z Schongau dwukrotnie uświetniała swoimi występami imprezy kulturalne w Gogolinie, zaskarbiając sobie serca naszych mieszkańców. W ramach dalszego zacieśniania współpracy partnerskiej z na niwie kulturalnej z jego inicjatywy zorganizowano wyjazd do Schongau animatorów kultury oraz gminnego zespołu akordeonistów „AKORD”. Angażuje się również osobiście w coroczne w przygotowywanie wymiany młodzieżowej.

 

Dom rodzinny Państwa Johanna i Marii Ficklerów jest zawsze otwarty dla wszystkich delegacji jak i osób prywatnych z Gogolina, goszcząc wszystkich przyjezdnych z niesamowitą serdeczności i szczerością.

 

Szczególnym znakiem czasu jest udział orkiestry w Jubileuszu 900-lecia Kamienia Śląskiego, w chwili, gdy nasz kraj stał się pełnoprawnym członkiem UE. Muzyka i śpiew już od dawna nie znają żadnych granic, udowodnili to znakomici muzycy. Dzięki Johannowi mogliśmy już na początku lat 90-tych w dobie transformacji ustrojowej w naszym kraju, chociaż na krótki czas poczuć klimat Europy zdążającej do integracji i jedności. Przyznana nagroda w postaci statuetki „Karolinki” niechaj będzie skromnym dowodem wdzięczności za wspieranie współpracy partnerskiej pomiędzy Gogolinem i Schongau oraz propagowanie naszej kultury w Bawarii.